In mijn eind verhaal ga ik wat vertellen over graffiti. De reden hiervoor is dat graffiti vaak als vandalisme wordt gezien en als bekladding van muren en gebouwen ik vind dat het juist een mooie vorm is om jezelf te uiten.  

Het woord "graffiti" betekent letterlijk "ingekraste tekeningen" en is de meervoudsvorm van het Italiaanse woord graffito, verwant aan graffio (schram) en het werkwoord graffiare (schrammen).

Graffiti is van alle tijden. Er is zelfs een spreekwoord over: gekken en dwazen schrijven hun namen op muren en glazen. Het volk van de Vandalen was bekend om zijn graffiti. De Romeinen uit de klassieke oudheid schreven ook op hun muren en monumenten, bijvoorbeeld in Pompei. In Rome is er graffiti gevonden die de Vikingen daar hebben aangebracht. De neanderthalers maakten tekeningen in rotsen. Ook de Egyptenaren stonden bekend om hun graffiti, de hiërogliefen. De Romeinen hadden zo ook hun graffiti, dit waren vooral politieke uitspraken en aankondigingen van gladiatorenspelen.

De graffiti zoals het nu is;

Eind jaren zestig nemen New Yorkse jongeren de gewoonte over van de straatjeugd uit Philadelphia om met een viltstift hun schuilnamen vliegensvlug op treinstellen en op metro's te plaatsen - vergelijk de geurvlag uit de biologie. Graffiti wordt gezien als belangrijk onderdeel van de hiphop-cultuur.

Die handtekening wordt de tag genoemd. Een throw-up is een grote uitgewerkte tag met een of twee kleuren. In New York werd de viltstift al snel vervangen door de spuitbus en het metrostel werd de ideale drager om een miljoenenpubliek te bereiken. Naar gelang van de grootte van de schildering op de treinen onderscheidt men all-overs, top-to-bottom, window-down of end-to-end graffiti. Een volledig beschilderde wagon inclusief ramen noemt men een whole car. Maar er zijn ook double whole car (ook wel married couple genoemd) schilderingen (pieces) gemaakt die bestaan uit twee whole car pieces.

Begin jaren '80 waait de graffiti over van New York naar verschillende Europese steden. In Nederland leidt dit tot een aanzienlijke graffiti-scene die zijn hoogtepunt kent tussen 1985 en 1995.

Graffiti op straat wordt meestal gemaakt met behulp van spuitbussen met verschillende kleuren verf. Het zijn vaak korte teksten en afbeeldingen, variërend van tags (korte parafen waaraan de maker door anderen wordt herkend) tot pieces (grotere, met kunstzinnig gevoel uitgevoerde afbeeldingen). Vaak ziet men tientallen tags die dicht bij elkaar zijn neergezet. Er zijn duidelijke stijlen te herkennen in een ondergrondse graffiti-subcultuur. Tegenwoordig is in Nederland vrijwel overal graffiti aan te treffen.

Graffiti in de maatschappij;

In de loop der jaren is graffiti van het illegale circuit gedeeltelijk geaccepteerd door de maatschappij. Zo bevinden zich graffiti-uitingen bij wijze van kunstuiting in scholen en clubhuizen. Ook wordt een speciale vorm van graffiti, reverse graffiti, steeds meer gebruikt als vorm van buitenreclame. Men kan soms graffitiworkshops volgen, bijvoorbeeld in buurthuizen en tijdens festivals.

Graffiti en ik:

Ik tekende vooral vroeger graffiti. Ik heb er de laatst tijd niet meer zo veel tijd voor maar probeer het nog wel af en toe te tekenen. Ik vind het erg leuk om leuke dingen van letters te maken en zo je eigen creaties te vormen. Ik wilde nog een foto van een tekening van mij er bij zetten maar dat is toch lastiger als ik dacht. De apparatuur werkt niet erg mee. Ik hoop het nog wel er op te kunen krijgen maar even afwachten dus. Hieronder vind u nog een filmpje van verschillende graffiti pieces (schilderingen)